Een mandala is voor mij in principe eenvoudigweg een cirkel die ik op papier trek om een ruimte aan te geven waarbinnen zich iets bijzonders afspeelt. Ik schenk er mijn onverdeelde aandacht aan, wat het tot een gewijde plek maakt. Als ik mijn tekengerei erbij haal, is alles mogelijk.

Zoals Laura Day in haar boek De Cirkel schrijft:

“De Cirkel is een energetische staat van zijn die ons in staat stelt in contact te treden met onszelf, met elkaar en met de herscheppende krachten van het universum. In De Cirkel is dat wat je waarneemt, bedenkt en schept één en hetzelfde – en ben je één met de oneindige energie en mogelijkheden van de schepping.”

De cirkel hoeft wat mij betreft niet altijd letterlijk getrokken te worden. Ik speel graag met begrenzingen – wat ze op andere wijzen kan doen uitkomen dan gebruikelijk. Soms suggereer ik de cirkel alleen door hem terug te brengen tot een aantal raakpunten.